wtorek, 30 listopada 2010

NEPTUNUS-PLANT [KURZOJAD]

Zabarwiony i zakonserwowany glon morski, który nie potrzebuje wody, nawozów bo nigdy nie urośnie, ani światła, które mu nawet szkodzi, bo wtedy zblednie sztuczna zieleń liści.
Pędy włożone w gąbkę do układania kwiatów w doniczce lub ułożone na miniaturowym pniu z patyka, mogą być barwione nie tylko na zielono, ale także na inne kolory. Jednym się podoba, innym nie, szkoda tylko, że przesadna reklama o niezwykłych właściwościach tej roślinki zwiodła tak wielu ludzi.

MIKANIA [Mikania ternata]

Jest rośliną tropikalną zwisającymi miękkimi i kruchymi pędami oraz delikatnymi, zielonymi liśćmi pokrytymi fioletowymi włoskami. Wymaga dużej wilgotności powietrza i podłoża, w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem żyje krótko,. Poleca się ją raczej do szklarni przyokiennej.

Stanowisko: jasne.
Temperatura: 20-22 st C.
Podlewanie: bardzo obfite i regularne. Podłoże powinno być stale wilgotne. Konieczne jest częste spryskiwanie rośliny lub utrzymywanie wysokiej wilgotności powietrza.
Nawożenie: wiosną i latem co tydzień roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: wiosną, do podłoża z ziemi liściowej i torfu.
Rozmnażanie: z sadzonek pędowych w temperaturze 22-25 st C i w bardzo wysokiej wilgotności powietrza..
Szkodniki i choroby: suche powietrze i przesuszenie bryły korzeniowej powoduje zwijanie i zasychanie liści aż do całkowitego zaschnięcia rośliny.

MEDINILLA [Medinilla magnifica]

Jest krzewem pochodzącym z Filipin, gdzie osiąga wysokość do 1,5 metra. Ma charakterystyczne kanciaste łodygi, drewniane u podstawy. Jej liście osiągają długość do 30 cm i są skórzaste, z wyraźnym unerwieniem. Największą ozdobą tej rośliny są długie, zwisające kwiatostany z dekoracyjnymi podsadkami o barwie różowofioletowej lub różowobiałej. Najlepiej jest ustawić je na wysokim stołku lub półce, tak by kwiatostany mogły swobodnie się zwieszać. Kwitnie kilka miesięcy.

Stanowisko: jasne, dobrze oświetlone, lecz nie słoneczne.
Temperatura: wiosną i latem 20-24 st C, zimą – w okresie spoczynku – 15-18 st C; wtedy właśnie formują się pęki kwiatowe.
Podlewanie: wiosną i latem regularne, dosyć obfite, koniecznie miękką wodą. Należy zapewnić jak największą wilgotność powietrza. W okresie spoczynku podlewać oszczędniej, uzależniając dawki wody od temperatury.
Nawożenie: w okresie wegetacji co 10 dni roztworem nawozów mineralnych bez wapnia.
Przesadzanie: co 2-3 lata do podłoża lekkiego i lekko kwaśnego, np. do mieszanki ziemi liściowej, ściółki leśnej z igliwia, torfu i piasku.
Rozmnażanie: z sadzonek półzdrewniałych, ewentualnie z nasion. Ukorzenienie trwa długo i w warunkach domowych przeważnie się nie udaje.
Szkodniki i choroby: w zbyt suchym powietrzu roślinę mogą zaatakować przędziorki, tarczniki i wciornastki. Niska wilgotność powietrza i nagłe spadki temperatury powodują zahamowanie wzrostu rośliny i zasychanie końców liści.

MAMILARIA [Mammilaria coronaria]

Jest niewielkim kaktusem, pokrytym brodawkami z pęczkami kolców. Kwiaty – w zależności od gatunku: białe, czerwone lub żółte – wyrastają między brodawkami tworząc wianuszek na szczycie kulistego, zgrubiałego pędu. Pojawiają się wiosną, a po ich zapyleniu dojrzewają czerwone, drobne owoce. Roślina dobrze pielęgnowana żyje wiele lat i wydaje liczne pędy boczne.

Stanowisko: słoneczne lub bardzo jasne.
Temperatura: wiosną i latem pokojowa, jesienią i zimą najlepiej około 10 st C [lub najchłodniejsze, ale zarazem jasne miejsce w mieszkaniu].
Podlewanie: wiosną i latem umiarkowane, jesienią i zimą nie podlewa się wcale, pod koniec zimy wymaga spryskiwania, po czym stopniowo rozpoczyna się podlewanie.
Nawożenie: od kwietnia do sierpnia co 3-4 tygodnie silnie rozcieńczonym nawozem mineralnym dla kaktusów i sukulentów.
Przesadzanie: jeśli doniczka jest za mała – wiosną do podłoża składającego się z ziemi gliniastej, kompostowej, drobnego żwiru i piasku.
Rozmnażanie: przez oddzielanie bocznych pędów, które 2-3 dni przesusza się i sadzi do doniczek z podłożem jak dla starszych roślin i początkowo bardzo niewiele podlewa.
Szkodniki i choroby: wełnowce i przędziorki występują czasem zimą w zbyt ciepłych pomieszczeniach; gęste brodawki i kolce utrudniają ich wytępienie. Gnicie podstawy rośliny jest spowodowane nadmiernym podlewaniem w zbyt chłodnym pomieszczeniu.

LIMEKWAT [Citrofortunella mitis]

Jest rośliną cytrusową [skrzyżowanie kumkwatu z limą]. Kwitnie i owocuje cały rok, a jej owoce spełniają dekoracyjną rolę. Roślina w odpowiednich warunkach może żyć i owocować wiele lat.

Stanowisko: słoneczne lub jasne. Najlepiej zimuje w szklarence przyokiennej, szklarni lub na szklanej werandzie.
Temperatura: jesienią i zimą 10-16 st C wiosną i latem pokojowa.
Podlewanie: od wiosny do końca lata obfite, jesienią i zimą bardzo oszczędne, w chłodniejszym pomieszczeniu mniejsze dawki wody niż w pomieszczeniu ogrzewanym.
Nawożenie: od kwietnia do września nawozem dla roślin cytrusowych.
Przesadzanie: młode rośliny, których korzenie nie mieszczą się w doniczce, w marcu do podłoża z ziemi kompostowej z dodatkiem gliny i piasku.
Rozmnażanie: wiosną, w ciepłym miejscu, przez sadzonki wierzchołkowe, ukorzeniane w torfie z piaskiem.
Szkodniki i choroby: atakowane przez przędziorki, gdy rośliny zimują w zbyt ciepłym i ciemnym miejscu.

LAUR SZLACHETNY [Laurus nobilis]

Dobrze znosi cięcie i można go dowolnie formować, często nadaje się kształt kuli lub stożka. Dekoracyjne skórzaste liście po wysuszeniu stosowane są jako przyprawa. Niepozorne kwiaty zebrane są w grona w kątach liści.

Stanowisko: słoneczne lub półcieniste.
Temperatura: latem roślina dobrze czuje się nawet w wysokiej temperaturze, zimą 8-10 st C, ale toleruje temperaturę do 20 st C.
Podlewanie: latem regularne, dość obfite, nie wolno jednak dopuścić do zalania rośliny, liście spryskiwać wodą. Zimą ograniczone, częstotliwość i dawki zależne od temperatury.
Nawożenie: w okresie wiosenno-letnim co 14 dni roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: młode rośliny co 2-3 lata do większych doniczek. Starsze, jeszcze rzadziej.
Rozmnażanie: wiosną lub jesi4enią z sadzonek ukorzenionych w torfie z piaskiem. Można również z nasion.
Szkodniki i choroby: mogą występować tarczniki, mszyce i przędziorki. Liście systematycznie kontrolować.

KTENANTE [Ctenanthe setosa]

Należy do tej samej rodziny co maranta i kalatea. Owalnie wydłużone, srebrzystozielone liście mają wyraźne ciemnozielone unerwienie, a od spodu są wiśniowofioletowe. Jest bardzo dekoracyjna, niestety nie zawsze dobrze rośnie w mieszkaniach. Nieźle czuje się w akwariach lub szklanych naczyniach z dobrym drenażem.

Stanowisko: widne, z rozproszonym światłem. Latem najlepsza jest wystawa północna lub wschodnia, zimą – lepiej oświetlona.
Temperatura: latem 20-24 st C [przy wyższej należy zwiększyć wilgotność powietrza], zimą – pokojowa.
Podlewanie: latem codziennie lub co drugi dzień, by ziemia była stale wilgotna; zimą ograniczone, np. 1-2 razy w tygodniu, zależnie od temperatury otoczenia.
Nawożenie: w okresie wiosenno-letnim co 14 dni roztworem nawozów mineralnych dla roślin o dekoracyjnych liściach. Zimą jeśli dobrze rośnie, można ją zasilać co 3-4 tygodnie roztworem o słabszym stężeniu.
Przesadzanie: przeważnie co roku wiosną do lekkiej, przepuszczalnej ziemi z dobrym drenażem, do której można dodać rozłożonej ściółki leśnej.
Rozmnażanie: wiosną, w czasie przesadzania, przez podział dobrze rozrośniętych roślin.
Szkodniki i choroby: suche powietrze lub zbyt silne nasłonecznienie mogą stać się przyczyną żółknięcia i zasychania końców liści.

KROSANDRA [Crossandra infundibuliformis]

Roślina o błyszczących, ciemnozielonych liściach i kłosowatych, jaskrawoczerwonych kwiatostanach, pojawiających się od maja do sierpnia. lubi miejsca ciepłe i wilgotne.

Stanowisko: jasne ale nie bezpośrednio nasłonecznione, półcieniste.
Temperatura: cały rok pokojowa.
Podlewanie: cały rok regularnie, latem obfitsze niż zimą. Ziemia w doniczce powinna być stale lekko wilgotna. Roślinę trzeba często spryskiwać.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 2-3 tygodnie bardzo słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych o ozdobnych kwiatach.
Przesadzanie: przeważnie co roku wiosną do torfu z niewielką ilością ziemi kompostowej i piasku.
Rozmnażanie: w lutym-marcu przez sadzonki wierzchołkowe w temperaturze otoczenia i podłoża 25 st C. Konieczna duża wilgotność powietrza. Do doniczki sadzi się 3 sadzonki i po ukorzenieniu uszczykuje wierzchołek wzrostu, żeby spowodować rozkrzewienie się rośliny.
Szkodniki i choroby: w suchych pomieszczeniach atakowana przez przędziorki i mączliki. Suche powietrze powoduje zasychanie, zwijanie i opadanie liści, a nadmierne podlewanie i zbyt niska temperatura gnicie korzeni i zamieranie rośliny.

KORYNOKARPOUS [Corynocarpus laevigatus]

Okazała roślina przypominająca figowiec. Nadaje się do dekoracji dużych, dobrze oświetlonych pomieszczeń; w miarę upływu lat staje się coraz piękniejszy.

Stanowisko: jasne.
Temperatura: zimą około 10 st C, wiosną i latem pokojowa.
Podlewanie: przez cały rok umiarkowane, jesienią i zimą w chłodniejszych pokojach oszczędne.
Nawożenie: od marca do sierpnia roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: gdy doniczka jest za mała, wiosną do podłoża, będącą mieszanką ziemi kompostowej, piasku i torfu.
Rozmnażanie: przez sadzonki wierzchołkowe, które jednak w warunkach domowych trudno się ukorzeniają.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłych pokojach zimą pojawiają się przędziorki i tarczniki. Jeśli nie jest ich dużo, trzeba próbować zmywać je z liści wodą z denaturatem i szarym mydłem. W razie silnego porażenia opryskać odpowiednim preparatem chemicznym.

KORDYLINA AUSTRALIJSKA [Cordyline australis]

Może być rośliną długowieczną jeśli zapewni się jej odpowiednie warunki.

Stanowisko: jasne lub półcieniste.
Temperatura: pokojowa, zimą nie niższa niż 4 st C, gorzej znosi zbyt wysoką temperaturę.
Podlewanie: umiarkowane, zimą w chłodniejszych pokojach oszczędne, tylko tyle, żeby nie przesuszyć ziemi w doniczce.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 2-3 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: duże okazy przesadza się co 2-3 lata do ziemi ogrodowej lub kompostowej z dodatkiem torfu i piasku.
Rozmnażanie: przez odrosty boczne u podstawy starej rośliny lub przez odkłady powietrzne na pniu starej rośliny, która straciła dolne liście.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłych pokojach pojawiają się przędziorki i wciornastki. Zasychanie końców liści jest spowodowane zbyt suchym powietrzem lub podłożem.

POKRZYWKA BRAZYLIJSKA [KOLEUS BLUMEGO] [Coleus blumei]

Ma niepozorne, niebieskie kwiatostany, które należy usuwać gdyż hamują wzrost. Intensywność barwy liści zależy od nasłonecznienia. Liście roślin stojących w cieniu bledną i zielenieją. Jest rośliną wieloletnią, jednak co roku należy pobierać nowe sadzonki, gdyż tylko rośliny jednoroczne mają ładny, krzewiasty pokrój, uzyskany przez uszczykiwanie pędów.

Stanowisko: słoneczne, południowe okno, latem można przenieść na balkon lub do ogrodu.
Temperatura: latem pokojowa, zimą około 10 st C.
Podlewanie: od wiosny do końca lata obfite, jesienią i zimą umiarkowane.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 1-2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych nie zawierającym wapnia.
Przesadzanie: niekonieczne.
Rozmnażanie: w marcu przez sadzonki wierzchołkowe z 1 parą liści. Ukorzeniać w mieszance ziemi kompostowej, torfu i piasku w proporcjach 4:2:1.
Szkodniki i choroby: atakowany przez mączlika szklarniowego.

KOCANKI [Gnaphalium lanatum]

Są roślinami o długich pędach., na których wyrastają niewielkie srebrzystoszare liście pokryte drobnymi włoskami. Latem zwykle zdobią balkony, przed zimą trzeba je przesadzić do doniczek.

Stanowisko: jasne, dobrze oświetlone, nawet bezpośrednio nasłonecznione.
Temperatura: latem rośliny doskonale znoszą upały, zimą - 14-16 st C.
Podlewanie: latem dosyć obfite, zwłaszcza w upalne dni, zimą ograniczone.
Nawożenie: od kwietnia do końca sierpnia roztworem, nawozów mineralnych co 10-14 dni.
Przesadzanie: najładniej wyglądają rośliny młode, dlatego kocanki dobrze jest odnawiać co roku z roślin matecznych zimujących w mieszkaniu.
Rozmnażanie: w lutym-marcu z sadzonek wierzchołkowych i pędowych wysadzanych po kilka w doniczce.
Szkodniki i choroby: rośliny te są dosyć odporne, tylko czasem pojawiają się na nich mszyce. Przesuszanie może być przyczyną żółknięcia.

KLONIK POKOJOWY [ZAŚLAZ] [Abutilon striatum]

Krzew osiągający wysokość nawet 2 metrów. Ma odmiany o liściach zielono lub żółto nakrapianych. Od wiosny do jesieni wydaje liczne, żółtopomarańczowe, zwisające kwiaty. Łatwy w uprawie i długowieczny, ale wymaga korygowania pokroju. Robi się to na wiosnę przez uszczykiwanie.

Stanowisko: zimą jasne, latem półcieniste.
Temperatura: zimą około15 st C, latem może stać na balkonie lub w ogrodzie w miejscu półcienistym.
Podlewanie: od września do lutego skąpe, wiosną i latem obfite.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 7-10 dni roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych lub silnie rozcieńczonym nawozem zwierzęcym.
Przesadzanie: młode co roku, starsze nawet co 2-3 lata, w kwietniu, do ziemi kompostowej z domieszką torfu i piaskiem.
Rozmnażanie: uszczknięte wierzchołki pędów z 1-2 liśćmi wtyka się do doniczki z mieszaniną torfu i piasku, a po ukorzenieniu po 3-4 przesadza do doniczki z podłożem właściwym dla starszych roślin.
Szkodniki i choroby: zdarzają się przędziorki

KLIWIA POMARAŃCZOWA [Clivia miniata]

Mało wymagająca roślina długowieczna, ładnie kwitnąca wczesną wiosną. dawniej często uprawiana w mieszkaniach, dziś jest nieco zapomniana.

Stanowisko: jasne lub półcieniste; najlepsze jest miejsce na wschodnim oknie.
Temperatura: zimą 10-12 st C, latem pokojowa.
Podlewanie: w czasie spoczynku jesienno-zimowego bardzo oszczędne, a od lutego należy zwiększyć dawki wody. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne aż do września. Jesienno-zimowe zasuszenie i przechłodzenie jest niezbędne do dobrego kwitnienia rośliny.
Nawożenie: od lutego do lipca co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych lub przefermentowanym kurzeńcem dziesięciokrotnie rozcieńczonym.
Przesadzanie: młode rośliny co roku, starsze co 2-3 lata, najlepiej zaraz po kwitnieniu. Podłoże powinno być żyzne: ziemia kompostowa lub darniowa z niewielką domieszką piasku i torfu.
Rozmnażanie: podczas przesadzania przez oddzielanie małych cebulek, licznie wyrastających u podstawy starej cebuli.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłych miejscach zimowania pojawiają się tarczniki. Liście należy często kontrolować i zmywać wodą z szarym mydłem i spirytusem [łyżka mydła i łyżeczka spirytusu na 0,5 l wody].

KETMIA [RÓŻA CHIŃSKA] [Hibiscus rosa sinensis]

Kwitnie cały rok poza kilkoma tygodniami listopada i grudnia. Przekwita po jednym dniu ale codziennie pojawia się nowy kwiat.

Stanowisko: jasne, ale nie nasłonecznione, w zbyt ciemnym słabo kwitnie.
Temperatura: najlepiej12-15 st C. Zimą kilka stopni niższa niż latem.
Podlewanie: ziemia w doniczce powinna być stale wilgotna, gdy roślina kwitnie, raczej obfite.
Nawożenie: od marca do sierpnia co tydzień roztworem nawozów mineralnych, rozcieńczonym kurzeńcem lub gnojówką.
Przesadzanie: młode co roku, starsze nawet co 5 lat do ziemi kompostowej z liściową i piaskiem.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych ścinanych w maju z nie kwitnących pędów. Ukorzeniać w mieszance torfu z piaskiem, w ciepłym miejscu, pod przykryciem z folii aby utrzymać większą wilgotność.
Szkodniki i choroby: w zbyt suchych pomieszczeniach atakowana przez przędziorki i mszyce. opadanie pąków kwiatowych może być spowodowane przesuszeniem lub niedożywieniem rośliny. Zwijanie się i opadanie liści, zbyt suchym powietrzem w mieszkaniu.

KAWA ARABSKA [Coffea arabica]

Może być uprawiana w mieszkaniach w doniczkach, ale nie należy spodziewać się, że z zebranych nasion uda się przygotować tak samo aromatyczny napój, jak z kawy pochodzącej z plantacji tropikalnych. Roślina wymaga specjalnej opieki, gdyż wrażliwa jest na suche powietrze w mieszkaniu.

Stanowisko: półcieniste, zimą jasne, ale nie narażone na ostre promienie słoneczne.
Temperatura: 20-22 st C.
Podlewanie: regularne, żeby ziemia w doniczce była stale umiarkowanie wilgotna; roślinę trzeba codziennie spryskiwać.
Nawożenie: wiosną i latem co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co roku wiosną, podłoże powinno być próchnicze, lekkie, złożone z równych części ziemi liściowej i kompostowej oraz torfu, a także piasku.
Rozmnażanie: przez wysiew świeżych nasion wyjętych z owoców [po 4-8 tygodniach tracą zdolność kiełkowania].
Szkodniki i choroby: mogą pojawiać się tarczniki, wówczas należy odrywać je od liści i zmywać wodą z „Ludwikiem”. Brązowienie i opadanie liści jest spowodowane zbyt suchym powietrzem w mieszkaniu oraz zalaniem lub przesuszeniem podłoża w doniczce.

KAMYKI [Lithops]

Mają zgrubiałe i zrośnięte liście. Przybierają one kształt kulisty lub walcowaty, z charakterystyczną szparą na ściętym wierzchołku. Powierzchnię liści pokrywają marmurkowate, przezroczyste punkty. Przez te okienka przedostają się do głębszych warstw rośliny rozproszone i przefiltrowane promienie słoneczne. Żywe kamienie mają najczęściej barwę szarozieloną, brązową lub czerwonawą. Są drobne, toteż najefektowniej wyglądają sadzone po kilka w płytkich doniczkach. Mają duże, oryginalne w kształcie kwiaty, najczęściej białe lub żółte, pojawiające się – w zależności od gatunku – od czerwca do października.

Stanowisko: cały rok słoneczne.
Temperatura: zimą 8-10 st C, latem pokojowa.
Podlewanie: od końca maja do września bardzo skąpe, polegające jedynie na zwilżaniu ziemi w doniczce. W okresie wegetacji [od lutego do kwietnia] niepotrzebne, ponieważ wyrastająca ze szpary nowa roślina czerpie wodę i składniki pokarmowe ze starej.
Nawożenie: od maja do sierpnia co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów do zasilania kaktusów.
Przesadzanie: rzadko, najczęściej podczas podziału roślin, do podłoża piaszczysto-kamienistego z dodatkiem ziemi liściowej lub kompostowej; niezbędny jest dobry drenaż.
Rozmnażanie: przez rozdzielanie roślin latem lub z nasion wysiewanych na wiosnę.
Szkodniki i choroby: pękanie liści i gnicie roślin spowodowane jest najczęściej zbyt obfitym podlewaniem.

KALCEOLARIA [Calceolaria x hybrida]

Zwana pantofelnikiem, jest rośliną jednoroczną.

Stanowisko: jasne lub zacienione, ale nie słoneczne.
Temperatura: najlepiej 10-12 st C, wtedy kwitnienie trwa najdłużej.
Podlewanie: obfite.
Nawożenie: niepotrzebne.
Przesadzanie: niepotrzebne.
Rozmnażanie: w warunkach szklarniowych przez wysiew nasion, w warunkach domowych wiosną przez sadzonki, ale trudno doprowadzić roślinę do kwitnienia.
Szkodniki i choroby: bardzo często roślina jest atakowana przez mszyce.

poniedziałek, 29 listopada 2010

KALATEA OPPENHEIMIANA [Calathea oppenheimiana, Ctenanthe oppenheimiana]

Umiejętnie pielęgnowana żyje wiele lat. Odporna na suche powietrze, lubi częste spryskiwanie.
Stanowisko: jasne lub półcieniste.

Temperatura: 18-20 st C.
Podlewanie: regularne, nie dopuszczać do przesuszenia ziemi.
Nawożenie: od kwietnia do sierpnia słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co 2-3 lata do mieszanki ziemi kompostowej i torfu.
Rozmnażanie: przez podział starszych roślin przy przesadzaniu.
Szkodniki i choroby: gdy w mieszkaniu jest zbyt sucho roślina bywa atakowana przez wciornastki i przędziorki. Liście zasychają i zwijają się na skutek zbyt suchego powietrza oraz przesuszania ziemi.

KALATEA ŻÓŁTOKWIATOWA) [Calathea crocata]

Ma duże dekoracyjne kwiaty i jest rośliną bardzo wymagającą. W mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem szybko traci ładny wygląd, nadaje się do szklarni przyokiennej.

Stanowisko: jasne lub półcieniste, nie bezpośrednio nasłonecznione.
Temperatura: 20-22 st C.
Podlewanie: regularne, nie dopuszczać do przesuszenia ziemi. Roślinę trzeba często spryskiwać. Zwiększyć wilgotność powietrza ustawiając roślinę na tacy z kamykami i wodą.
Nawożenie: od kwietnia do sierpnia co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co 2-3 lata do mieszanki ziemi kompostowej i torfu.
Rozmnażanie: przez podział starszych roślin przy przesadzaniu.
Szkodniki i choroby: gdy w mieszkaniu jest zbyt sucho roślina bywa atakowana przez wciornastki i przędziorki. Liście zasychają i zwijają się na skutek zbyt suchego powietrza oraz przesuszania ziemi.

KALANCHOE dmiana ’Tessa’ [Calanchoe]

Wrażliwa na suche powietrze.

Stanowisko: jasne lub słoneczne.
Temperatura: 16-18 st C, nie powinna spadać poniżej 15 st C.
Podlewanie: umiarkowane, wskazane częste spryskiwanie.
Nawożenie: od kwietnia do początku sierpnia słabym roztworem nawozów mineralnych dla kaktusów i sukulentów.
Przesadzanie: wiosną, gdy korzenie się nie mieszczą, do podłoża przepuszczalnego złożonego z ziemi kompostowej z dużą domieszką piasku.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych, liściowych i pędowych, które przez 1-2 dni należy przesuszyć, a potem ukorzeniać w piasku.
Szkodniki i choroby: stosunkowo odporna. Niebezpieczne jest obfite podlewanie, które powoduje gnicie korzeni i łodyg.

KALANCHOE OMSZONE [Calanchoe tomentosa]

Ma zgrubiałe liście i łodygi, pokryte srebrzystym meszkiem, brązowiejącym na brzegach liści. Jest niewymagającą, długowieczną, atrakcyjną rośliną gruboszowatą.

Stanowisko: jasne lub słoneczne, dobrze oświetlone.
Temperatura: jesienią i zimą około 15 st C, wiosną i latem pokojowa.
Podlewanie: umiarkowane, jesienią i zimą ograniczone.
Nawożenie: od kwietnia do lipca bardzo rozcieńczonym roztworem nawozów mineralnych dla kaktusów i sukulentów.
Przesadzanie: wiosną do podłoża przepuszczalnego złożonego z ziemi kompostowej z dużą domieszką piasku.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych, liściowych i pędowych, które przez 1-2 dni należy przesuszyć, a potem ukorzeniać w piasku.
Szkodniki i choroby: stosunkowo odporna. Niebezpieczne jest obfite podlewanie, które powoduje gnicie korzeni i łodyg.

KALANCHOE DAIGREMONTIANA [Calanchoe daigremontiana]

Jest rośliną łatwą w uprawie. Jej grube, ostro zakończone liście są pokryte brązowymi smugami z charakterystycznymi malutkimi roślinkami wyrastającymi na brzegach. Ma dzwonkowate, różowe kwiaty.

Stanowisko: jasne lub słoneczne.
Temperatura: zimą 10-12 st C, latem dobrze znosi wysoką temperaturę.
Podlewanie: zimą oszczędne [po przeschnięciu ziemi], latem umiarkowane. Zbyt obfite podlewanie powoduje gnicie łodygi.
Nawożenie: co 2-3 tygodnie nawozem dla sukulentów.
Przesadzanie: nie jest konieczne. Aby utrzymać nie wybujałe, dekoracyjne rośliny, należy je co roku odnawiać.
Rozmnażanie: z małych roślinek wyrastających na końcach liści, z sadzonek liściowych i pędowych. Ładnie wygląda sadzona po kilka sztuk w prostych ceramicznych naczyniach lub w kompozycjach z innymi sukulentami albo kaktusami.
Szkodniki i choroby: stosunkowo odporna.

KALANCHOE TOMENTOSA [Calanchoe tometosa]

Jest podkrzewem, o zdrewniałej łodydze, dorastającym do wysokości 70-80 cm. Na jego pędach bocznych wyrastają bardzo dekoracyjne, mięsiste owalne liście, pokryte srebrzystym kutnerkiem; ich lekko ząbkowane brzegi mają kolor rdzawobrązowy. Kwiaty pojawiają się rzadko.

Stanowisko: dobrze oświetlone, nawet słoneczne.
Temperatura: latem pokojowa, zimą – kiedy roślina przechodzi okres spoczynku – 14-18 st C.
Podlewanie: latem przeważnie 2-3 razy w tygodniu, zimą rzadziej, zależnie od temperatury pomieszczenia. zalanie rośliny przy niskiej temperaturze jest wyjątkowo szkodliwe.
Nawożenie: w okresie wegetacji co 2-3 tygodnie roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: w miarę potrzeby do nieco większej doniczki. Najładniej wyglądają młode egzemplarze, dlatego też roślinę najlepiej co roku przycinać.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych i liściowych.
Szkodniki i choroby: jest na nie odporna.

KALADIUM DWUBARWNE [Caladium bicolor]

Jest rośliną o wielobarwnych liściach. Żyje zazwyczaj krótko. Nie należy jej wyrzucać gdy straci liście, ponieważ w doniczce pozostają bulwy, z których wiosną wyrośnie nowa roślina.

Stanowisko: półcieniste, osłonięte przed ostrym słońcem.
Temperatura: cały rok 20-22 st C.
Podlewanie: wiosną i latem obfite, od sierpnia ograniczyć aby zasuszyć bulwy. W czasie wzrostu często spryskiwać.
Nawożenie: od marca do lipca co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: w styczniu lub lutym przesadzić zasuszone bulwy do podłoża [na głębokość 2-3 cm, przy temperaturze 24-25 st C] z ziemi kompostowej, torfu i piasku, stopniowo coraz więcej podlewać. Doniczkę przykrywamy folią.
Rozmnażanie: w końcu zimy przez rozdzielanie bulw podczas przesadzania.
Szkodniki i choroby:
gdy w mieszkaniu jest zbyt sucho roślina bywa atakowana przez mszyce.


Uwaga:
liście są wrażliwe na opryski środkami ochrony roślin i nabłyszczaczem. Opryskiwać przy bardzo dużym rozcieńczeniu i z dużej odległości!

JUKKA STOPOSŁONIA [Yucca elefantipes]

Najczęściej uprawiane są jukki, u których zielone rozety liści wyrastają z górnej części zdrewniałych pędów. Po ukorzenieniu takiej rozety uzyskuje się rośliny z pniem pokrytym liśćmi od dołu. Oprócz odmian o liściach zielonych dość często spotyka się juki o liściach pasiastych biało-zielonych i biało-żółtych.

Stanowisko: lubi dużo światła, latem można ją wystawić na taras albo balkon.
Temperatura: latem dobrze znosi wyższą, szczególnie w ogrodzie lub na tarasie, zimować powinna w miejscu chłodnym, w temperaturze 10-14 st C, choć dobrze znosi także pokojową, jeśli powietrze nie jest zbyt suche.
Podlewanie: latem, szczególnie w upalne dni, dość obfite, 2-3 razy w tygodniu. Zalecane spryskiwanie liści wodą. Zimą ograniczyć, by ziemia od czasu do czasu przeschła. Nadmiar wilgoci w podłożu powoduje gnicie korzeni, żółknięcie liści i obumieranie rośliny, szczególnie w chłodnym pomieszczeniu.
Nawożenie: wiosną i latem co 10 dni mieszanką nawozów mineralnych o słabym stężeniu lub roztworem gnojowicy.
Przesadzanie: młode rośliny co roku wiosną, starsze co 2-3 lata do mieszanki ziemi kompostowej, darniowej, torfu i piasku. Dużym okazom wystarczy wymieniać wierzchnią warstwę ziemi.
Rozmnażanie: z sadzonek pędowych oraz przez ukorzenianie młodych rozet liściowych lub fragmentów pnia.
Szkodniki i choroby: nie występują przy prawidłowej uprawie. Żółknięcie liści spowodowane jest najczęściej zasuszeniem rośliny zimą lub za małą ilością światła.

IKSORA [Ixora coccinea]

Jest rośliną krzewiastą, obficie kwitnącą od maja do jesieni. Kwiaty mają skłonność do opadania, gdy doniczkę się przestawi w inne miejsce, a czasem nawet bez wyraźnej przyczyny.

Stanowisko: półcieniste.
Temperatura: pokojowa, zimą nie niższa niż 16-18 st C.
Podlewanie: umiarkowane, po przekwitnięciu bardzo ograniczone; wiosną wskazane jest częste spryskiwanie.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: młode rośliny co roku, starsze co 2 lata. Podłoże powinno składać się z ziemi liściowej, wrzosowej i darniowej o odczynie słabo kwaśnym.
Rozmnażanie: w warunkach domowych niemożliwe.
Szkodniki i choroby: w zbyt suchych pomieszczeniach roślina bywa atakowana przez tarczniki. Zwijanie się i opadanie liści może być spowodowane zbyt suchym powietrzem lub niską temperaturą w mieszkaniu.

HYPOESTES [Hypoestes sanguinolenta]

Niewielka roślina o ozdobnych, różowo lub czerwono nakrapianych liściach. Ma niepozorne kwiaty, a po przekwitnięciu drobnieją liście i roślina traci ładny wygląd. Dla lepszego rozkrzewienia zaleca się 1-2 razy wiosną uszczykiwać wierzchołki.

Stanowisko: jasne.
Temperatura: cały rok pokojowa.
Podlewanie: obfite, wskazane codzienne spryskiwanie.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych..
Przesadzanie: niekonieczne.
Rozmnażanie: przez sadzonki, które uszczykuje się z wierzchołków pędów i ukorzenia po kilka sztuk w doniczce, w ciepłym miejscu, pod przykryciem z folii.
Szkodniki i choroby: zdarza się inwazja tarczników.

HORTENSJA OGRODOWA [Hydrangea mocrophylla]

Jest krzewem uprawianym zarówno w doniczkach, jak i w ogrodach. Kwitnie latem, ale w uprawie doniczkowej kwitnienie można przyspieszyć na czas Wielkanocy. Kwiaty ma białe, różowe lub czerwone, a podlewana roztworem ałunu – niebieskie. Po kwitnieniu można ją wysadzić do ogrodu.

Stanowisko: jasne.
Temperatura: w ogrodzie stawia się ją w miejscu półcienistym, gdzie może stać od maja do września. Gdy liście opadną, przenosi się roślinę do pomieszczenia o temperaturze 4-8 st C. Od stycznia stopniowo trzeba podnosić temperaturę, ale gdy zaczną nabrzmiewać pąki, nie może być wyższa niż 18 st C.
Podlewanie: w okresie spoczynku [wrzesień-styczeń] tylko tyle by nie zasuszyć bryły korzeniowej. W czasie wyrastania nowych liści coraz obfitsze, a w czasie kwitnienia nawet 2 razy dziennie. Woda musi być letnia i miękka.
Nawożenie: od momentu wzrostu aż do sierpnia co tydzień roztworem nawozów mineralnych nie zawierającym wapnia.
Przesadzanie: młode rośliny co roku, starsze co 2-3 lata. Podłoże powinno być przepuszczalne składać się z ziemi liściowej lub kompostowej, torfu nie zawierające wapnia.
Rozmnażanie: przez sadzonki wierzchołkowe, jednak w warunkach domowych trudne.
Szkodniki i choroby: pojawiają się mszyce i wciornastki.

HEBE odmiana ‘Variegata’ [Hebe andersoni]

Jest rośliną o zdrewniałych pędach, skórzastych liściach i niebieskich lub fioletowych drobnych kwiatach, kwitnących tylko latem. Należy do roślin długowiecznych, choć wymagających szczególnej pielęgnacji.

Stanowisko: jasne, słoneczne [w ciemnym pstre liście zielenieją]. Latem roślina dobrze rośnie w osłoniętym od wiatru miejscu, np. na werandzie lub na parapecie bez kaloryfera..
Temperatura: latem temperatura otoczenia, zimą około 10 st C.
Podlewanie: wiosną i latem obfite, jesienią i zimą umiarkowane, zwłaszcza w chłodnych pomieszczeniach.
Nawożenie: od kwietnia do września co dwa tygodnie roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: co roku wiosną do ziemi kompostowej z gliną i piaskiem.
Rozmnażanie: wiosną przez sadzonki wierzchołkowe, ukorzenianie w torfie z piaskiem, pod przykryciem z folii, w ciepłym miejscu.
Szkodniki i choroby: przy zbyt suchym powietrzu w mieszkaniu i zbyt wysokiej temperaturze zimą, obserwuje się opadanie liści.

GUZMANIA [Guzmania]

Występuje w tropikalnej dżungli. Wymaga szczególnych warunków uprawy i najlepiej rośnie w miniszklarence lub oknie kwiatowym z podgrzewanym podłożem i nawilżanym powietrzem. Po kwitnieniu zanika, wydając u podstawy kilka młodych roślin.

Stanowisko: półcieniste.
Temperatura: latem pokojowa, zimą nie niższa niż 18 st C.
Podlewanie: tylko miękką, przegotowaną, lekko ciepłą wodą którą wlewa się do środka rozety liści. W czasie kwitnienia wymaga częstego zraszania, po przekwitnięciu przechodzi w okres spoczynku, wówczas oszczędnie podlewa się tylko podłoże w doniczce.
Nawożenie: od marca do sierpnia co dwa-trzy tygodnie, dodając do wody przy podlewaniu małą ilość nawozu.
Przesadzanie: nie stosuje się.
Rozmnażanie: przez oddzielenie młodych roślin po przekwitnięciu starej, które odrywa się wraz z kilkoma korzeniami i sadzi pojedynczo do doniczek z podłożem z torfu, ziemi kompostowej i liściowej.
Szkodniki i choroby: szkodniki raczej nie występują, ale przy zbyt suchym powietrzu w mieszkaniu i przesuszeniu ziemi w doniczce końce liści mogą zasychać, z kolei nadmierne podlewanie zimą powoduje gnicie rozety.

GRUBOSZ DRZEWIASTY [Crassula arborescens]

Zwany też drzewkiem szczęścia, jest typowym sukulentem liściowym. Ma pozornie zdrewniały pień. Łopatkowe, mięsiste, ciemnozielone liście wyrastają na pędach bocznych. Drobne, białe lub różowe kwiaty pojawiają się wczesnym latem, przeważnie na starszych roślinach.

Stanowisko: słoneczne, ostre słońce latem może spowodować czerwienienie liści, a zbyt mała ilość światła – wyciąganie się pędów i drobnienie liści. Od maja do września dobrze jest wynieść roślinę na balkon lub do ogrodu.
Temperatura: zimą w okresie spoczynku do 10 st C. Dobrze też znosi temperaturę pokojową, ale suche i gorące powietrze może powodować opadanie liści.
Podlewanie: latem dość obfite, zimą, przy niskiej temperaturze, nie wymaga podlewania, należy jednak uważać aby nie zasuszyć rośliny. W temperaturze pokojowej należy podlewać oszczędnie, 2-3 razy w miesiącu, w momencie pojawienia się pąków kwiatowych intensywniej.
Nawożenie: latem regularnie co 1 st -14 dni.
Przesadzanie: w marcu, nie częściej niż co 2-3 lata do niezbyt dużych doniczek z dobrym drenażem. Najlepszym podłożem jest ziemia piaszczysto-gliniasta lub liściowa.
Rozmnażanie: przez sadzonki liściowe i pędowe, po ścięciu przesuszone przez kilka godzin., ukorzeniać najlepiej w wilgotnym piasku.
Szkodniki i choroby: występują bardzo rzadko. Zbyt wilgotne powietrze może sprzyjać występowaniu szarej pleśni.

GREWILLA MOCNA [Grevillea robusta]

Jest ciekawą i mało wymagającą rośliną. W ciepłych pomieszczeniach szybko dorasta do sufitu i traci dolne liście. Bywa prowadzona przy palikach owiniętych mchem torfowcem.

Stanowisko: półcieniste, np. okno wschodnie lub północne.
Temperatura: zimą najlepiej 6-8 st C, latem możliwie niska. Przy 20 st C wymaga częstego spryskiwania.
Podlewanie: umiarkowane przez cały rok, w chłodnym miejscu znacznie oszczędniejsze niż w ogrzewanym pokoju.
Nawożenie: od kwietnia do lipca co 2-3 tygodnie nawozem mineralnym dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: młode co roku wiosną, starsze gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Podłoże przepuszczalne, złożone z ziemi kompostowej, liściowej lub darniowej, z niewielką domieszką gliny i piasku.
Rozmnażanie: przez sadzonki ścinane w sierpniu z wierzchołków pędów i ukorzenianie w mieszance torfu i piasku w ciepłym miejscu pod przykryciem z folii, aby zwiększyć wilgotność powietrza.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłym miejscu i przy bujnym wzroście często pojawiają się mszyce.

sobota, 27 listopada 2010

GRANAT [Punica granatum]

Właściwie pielęgnowany jest długowieczny. Wczesną wiosną wymaga przycięcia pędów dla lepszego rozkrzewienia rośliny.

Stanowisko: latem słoneczne, osłonięte od wiatru miejsce w ogrodzie. Zimą jasne.
Temperatura: latem pokojowa, zimą 8-10 st C.
Podlewanie: latem umiarkowane, jesienią bardzo oszczędne, co pozwala ślinie zrzucić liście i przejść w stan spoczynku. Od lutego obfitsze. Roślina nie znosi zalewania podłoża w doniczce.
Nawożenie: od lutego do września co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co roku na przedwiośniu do ziemi darniowej, liściowej i pasku w stosunku 2:2:1. Roślinę sadzi się w dużych donicach ceramicznych lub drewnianych.
Rozmnażanie: półzdrewniałe sadzonki odrywane w czerwcu wraz z piętką i umieszczone w mieszaninie torfu z piaskiem ukorzeniają się po 6 tygodniach.
Szkodniki i choroby: bywa atakowany przez trudnego do zwalczenia mączlika szklarniowego.

GINURA PNĄCA [Gynura scandes]

Jej elementem dekoracyjnym są wydłużone, powcinane liście, pokryte fioletowymi włoskami, nadającymi roślinie wiśniowofioletową barwę. Drobne, pomarańczowe kwiatostany pojawiające się późną wiosną należy usuwać, gdyż wstrzymują wzrost rośliny i powodują szybkie ogałacanie się długich pędów.

Stanowisko: bardzo jasne, najlepiej słoneczne. W miejscach cienistych roślina traci fioletową barwę, a jej liście drobnieją..
Temperatura: latem 18-22 st C, zimą 15-18 st C.
Podlewanie: latem dość obfite, szczególnie gdy rośliny są bezpośrednio nasłonecznione. Zimą wystarczy podlewać roślinę raz w tygodniu. Nie należy moczyć liści, aby nie powstały na nich plamy oparzelinowe.
Nawożenie: latem co 10 dni roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: co roku po wiosennym przycięciu pędów. Na ogół po dwóch latach dobrze jest roślinę odnowić, ponieważ najładniej wyglądają młode ginury. Sadzić je należy do ziemi liściowej z torfem i piaskiem.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych i pędowych.
Szkodniki i choroby: latem na wierzchołkach młodych pędów mogą pojawić się mszyce; w takim wypadku najlepiej jest uszczknąć zaatakowane pędy.

GERBERA [Gerbera jamesonii]

Kwitnie od wczesnego lata do jesieni.

Stanowisko: słoneczne lub jasne.
Temperatura: wiosną i latem 20-25 st C, jesienią i zimą 16-18 st C.
Podlewanie: wiosną i latem obfite. Jesienią i zimą umiarkowane.
Nawożenie: od marca do sierpnia co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: wiosną, gdy doniczka jest za mała, do podłoża z ziemi kompostowej, darniowej i torfu.
Rozmnażanie: przy przesadzaniu większych roślin, które dzielimy na części.
Szkodniki i choroby: atakowana jest przez mączliki szklarniowe, przędziorki, mszyce i wciornastki. W zimnych i ciemnych pomieszczeniach na liściach i pędach pojawiają się brązowe plamy, powodowane przez szarą pleśń.

GASTERIA BRODAWKOWA [Gasteria veruccosa]

Jest sukulentem o mięsistych liściach ułożonych symetrycznie w dwóch przeciwległych rzędach. Na ciemnozielonych liściach występują drobne, charakterystyczne, perłowate brodawki. wiosną i latem pojawiają się kremowo-łososiowe dzwonkowate kwiaty na wysokich łodygach.

Stanowisko: słoneczne lub jasne, na parapecie albo w pobliżu południowego okna, ostre słońce może powodować czerwienienie liści.
Temperatura: latem roślina dobrze znosi wysokie temperatury, zimą przechodzi okres spoczynku w chłodnym [10-12 st C] i suchym pomieszczeniu.
Podlewanie: latem dość obfite, podłoże nie powinno być jednak zbyt mokre, aby nie gniły liście i korzenie. Zimą w niskiej temperaturze – raz na dwa do trzech miesięcy, w temperaturze pokojowej – niewielkimi dawkami, gdy przeschnie ziemia.
Nawożenie: od kwietnia do końca sierpnia – co 2-3 tygodnie roztworem nawozów mineralnych do zasilania kaktusów.
Przesadzanie: wiosną, co 2-3 lata do ziemi gliniasto-piaszczystej z dodatkiem torfu. Najczęściej przesadza się większe, rozrośnięte rośliny.
Rozmnażanie: przy przesadzaniu, z młodych roślin wyrastających u podstawy rośliny macierzystej, z sadzonek liściowych albo nasion.
Szkodniki i choroby: niska temperatura i wysoka wilgotność mogą być przyczyną zgnilizny spowodowanej przez grzyby. Należy przestrzegać zasad pielęgnacji, szczególnie zimą. Na korzeniach mogą wystąpić mszyce korzeniowe. Trzeba wówczas wymienić ziemię i zdezynfekować całą roślinę oraz doniczkę lub podlewać środkiem przeciw mszycom.

FRISEA [Vrisea splendens]

Ma barwne, rozetowato ułożone liście tworzące w środku lejek, do którego przy każdym podlewaniu należy wlać trochę wody. Roślina wymaga dużej wilgotności powietrza i dlatego nie w każdym mieszkaniu dobrze rośnie.

Stanowisko: półcieniste lub jasne, ale nie nasłonecznione.
Temperatura: latem pokojowa, zimą 18 st C, lubi suche podłoże i wysoką wilgotność powietrza..
Podlewanie: ziemia w doniczce powinna być zawsze wilgotna.
Nawożenie: wiosną i latem co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co 2-3 lata do ziemi liściowej z dodatkiem torfu.
Rozmnażanie: wiosną, przy przesadzaniu, z młodych roślin wyrastających u podstawy rośliny macierzystej.
Szkodniki i choroby: gdy w mieszkaniu jest zbyt ciepło i sucho roślina bywa atakowana przez wciornastki i mszyce. Końce liści zasychają na skutek zbyt suchego powietrza oraz przesuszania ziemi. Przy nadmiernym podlewaniu gniją wewnętrzne liście.

FITONIA SREBRNOŻYŁKOWANA [Fittonia verschaffeltil ‘argyroineura’]

Jest bardzo dekoracyjną rośliną o płożących pędach. Oliwkowozielone liście pokryte są siateczką białosrebrzystych żyłek. Forma karłowata fitonii ma nieco drobniejsze liście i bardziej zwarty pokrój. latem mogą pojawić się małoefektowne kwiatostany, które należy usuwać, by nie ograniczały wyrastania nowych liści. Roślina potrzebuje dość wysokiej temperatury i dużej wilgotności powietrza. Najlepiej rośnie w dużych szklanych naczyniach lub akwariach, ale można również ustawić doniczkę w kuwecie wypełnionej kamykami i wodą.

Stanowisko: półcieniste z rozproszonym światłem.
Temperatura: minimalna 18 st C, maksymalna 28 st C przy wysokiej wilgotności powietrza; najkorzystniejsza cały rok 21 st C.
Podlewanie: latem obficie 2-3 razy w tygodniu, w pozostałych porach roku takie, aby ziemia była stale lekko wilgotna [nie wolno dopuścić do jej przesuszenia]. Latem korzystne jest zraszanie miękką wodą o temperaturze pokojowej.
Nawożenie: latem co dwa tygodnie roztworem nawozów mineralnych. Stosować stężenie o połowę mniejsze od zalecanego na opakowaniu.
Przesadzanie: dopóki roślina ładnie wygląda – co roku wiosną.
Rozmnażanie: wiosną z sadzonek wierzchołkowych lub pędowych wysadzanych po 3-4 do płytkich doniczek [najbardziej dekoracyjne są rośliny młode]. Podłoże powinno składać się z mieszanki ziemi liściowej, kompostowej i piasku. Konieczny dobry drenaż.
Szkodniki i choroby: może być atakowana przez szarą pleśń. Porażone liście należy oberwać oraz wstrzymać spryskiwanie rośliny wodą. Liście mogą być także uszkadzane przez ślimaki, rzadziej przez tarczniki.

FIOŁEK ALPEJSKI [Cyclamen persicum]

Źle rośnie w mieszkaniach z centralnym ogrzewaniem. Najlepiej kwitnie ustawiony między podwójnymi oknami i w mieszkaniach ogrzewanych piecem kaflowym. Przy starannej pielęgnacji można wyhodować z roku na rok coraz większe i coraz wspanialej kwitnące kwiaty.

Stanowisko:
w czasie kwitnienia jasne, w okresie spoczynku doniczkę należy wynieść do chłodnej piwnicy.
Temperatura: w czasie kwitnienia najlepiej 10-12 st C.
Podlewanie: w czasie kwitnienia codziennie, dużą dawką wody na podstawkę pod doniczkę, żeby nie moczyć bulw i łodyg, po przekwitnięciu stopniowo coraz mniej aż do całkowitego zasuszenia bulwy.
Nawożenie: zawsze na podstawkę pod doniczkę. W czasie kwitnienia co 2 tygodnie, po okresie spoczynku i przesadzeniu latem do nowego podłoża, stopniowo zwiększać dawki wody i co tydzień nawozić mieszanką nawozów mineralnych lub roztworem kurzeńca lub gnojówki.
Przesadzanie: po okresie spoczynku latem przesadzić do nowego podłoża złożonego z ziemi kompostowej z dodatkiem ziemi darniowej i piasku.
Rozmnażanie: przez wysiew nasion, trudne dla amatorów.
Szkodniki i choroby: często pojawiają się mszyce i przędziorki [opryski chemiczne]. Zgniliznę korzeni i bulw trudno zahamować, należy więc jej zapobiegać, unikając moczenia bulw w czasie podlewania.

FIOŁEK AFRYKAŃSKI [Saiuntpaulia ionatha]

Roślina niewielka, ale kwitnąca cały rok. Znane są odmiany o kwiatach białych, różowych oraz niebieskich. Mogą mieć pofalowane i dwukolorowe płatki w kwiatostanach pojedynczych i pełnych. Ładnie rośnie przez wiele lat, jednak gdy słabo kwitnie i traci liście należy zastąpić ją młodą rośliną z własnych sadzonek.

Stanowisko: jasne, chłodne, najlepiej na parapecie północnego okna.
Temperatura: przez cały rok około 20 st C. Korzystny jest parapet z kaloryferem.
Podlewanie: regularne, odstałą wodą, najlepiej na podstawkę, gdyż moczenie powoduje gnicie liści. Rośliny nie należy spryskiwać.
Nawożenie: z wyjątkiem listopada i grudnia, gdy roślina nie kwitnie, co 2 tygodnie mieszanką nawozów mineralnych lub silnie rozcieńczonym roztworem kurzeńca.
Przesadzanie: gdy roślina nie mieści się w doniczce do ziemi kompostowej z torfem i piaskiem.
Rozmnażanie: liście ukorzenia się z 1-centymetrowym kawałkiem ogonka w podłożu z torfu i piasku.
Szkodniki i choroby: niekiedy pojawiają się wciornastki lub tarczniki. Czerwone plamy na liściach to objawy poparzenia przez słońce.

FILODENDRON SELLOŃSKI [Philodendron selloum]

Jest długowieczny, rośnie wolno, ale dobrze pielęgnowany wyrasta na wspaniałe okazy. Potrzebuje dużo przestrzeni dla swoich rozłożystych pędów i ogromnych liści.

Stanowisko: półcieniste.
Temperatura: latem pokojowa, zimą nie mniejsza niż 16 st C.
Podlewanie: wiosną i latem obfite, jesienią i zimą umiarkowane. Zwłaszcza wiosną zaleca się spryskiwanie miękką wodą.
Nawożenie: od kwietnia do sierpnia co 1-2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: młode wiosną, stare co 2-3 lata, na podłożu z ziemi liściowej z dodatkiem ziemi darniowej lub kompostowej..
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych. Przez pocięcie starego pędu na 5 cm kawałki i ukorzenienie ich na płasko w podłożu.
Szkodniki i choroby: w suchym powietrzu atakowana przez wciornastki. Zbyt suche powietrze powoduje zasychanie końców liści, natomiast brązowe plamy na brzegach liści, otoczone żółtoczarną obwódką świadczą o nadmiernym podlewaniu.

FILODENDRON PNĄCY [Philodendron scandens]

Jest długowiecznym pnączem o sercowatych liściach i długi pędach. Z czasem traci dolne liście i wymaga odmłodzenia. Ma niewielkie wymagania, dzięki czemu jest bardzo rozpowszechniony i ceniony.

Stanowisko: półcieniste lub jasne, mało nasłonecznione.
Temperatura: cały rok pokojowa [18-20 st C], źle znosi niską temperaturę podłoża, toteż nie powinien stać na zimnym parapecie.
Podlewanie: wiosną i latem obfite, jesienią i zimą umiarkowane. Polecane jest częste spryskiwanie, choć dość dobrze znosi suche powietrze.
Nawożenie: wiosną i latem co 2 tygodnie, mieszanką nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych lub rozcieńczonym roztworem gnojówki.
Przesadzanie: wiosną, jeśli roślina nie mieści się w doniczce do podłoża przepuszczalnego [ziemia liściowa, darniowa i piasek].
Rozmnażanie: wiosną przez sadzonki pędowo-pąkowe z jednym małym liściem. Podłoże jak dla starych roślin. Do doniczki wtyka się po 5 lub więcej sadzonek, aby uzyskać kilka pędów.
Szkodniki i choroby: roślina odporna na szkodniki, zdarzają się czasem przędziorki i wciornastki. Zasychanie końców liści jest wynikiem przesuszania podłoża lub zbyt niskiej wilgotności powietrza.

FILODENDRON CZERWIENIEĄCY odmiana ‘Imperial Red’ [Philodendron erubencens]

Jest rośliną o czerwonych liściach, imponujących rozmiarów, długowieczną i łatwą do pielęgnacji.

Stanowisko: jasne ale nie nasłonecznione, lub półcieniste.
Temperatura: cały rok 18-20 st C lub przy dużej wilgotności powietrza wyższa. Roślina nie może stać na zimnym parapecie.
Podlewanie: wiosną i latem obfite, jesienią i zimą umiarkowane. Polecane jest częste spryskiwanie.
Nawożenie: wiosną i latem co 2 tygodnie, mieszanką nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co roku wiosną do luźnego i przepuszczalnego podłoża, złożonego z ziemi liściowej, torfu i piasku.
Rozmnażanie: przy przesadzaniu przez rozdzielanie starszych, rozrośniętych roślin.
Szkodniki i choroby: roślina odporna na szkodniki Zasychanie końców liści jest wynikiem zbyt niskiej wilgotności powietrza.

FIKUS BENJAMINA ‘NASTASJA’ [Ficus benjamina ‘Nastasja’]

Jest jednym z najczęściej uprawianych odmian fikusa o drobnych liściach. W zależności od odmiany liście te mogą być większe lub mniejsze, lekko pofalowane lub gładkie, pstre albo jednobarwne. Fikusy o ciemnozielonych liściach są łatwiejsze w uprawie, a przez odpowiednie cięcie można im nadać formę drzewiastą lub krzaczastą.

Stanowisko: jasne, zimą roślina może nawet stać na południowym oknie. Zbyt mała ilość światła powoduje opadanie liści..
Temperatura: latem 18-24 st C, zimą 15-18 st C.
Podlewanie: wiosną i latem ziemia powinna stale być lekko wilgotna, ale roślina nie może stać w wodzie. bardziej szkodliwe jest zalanie niż przesuszenie, szczególnie zimą, dlatego też w tym okresie należy ograniczyć podlewanie.
Nawożenie: od marca do września co dwa tygodnie roztworem nawozów mineralnych.
Przesadzanie: młode rośliny co roku na wiosnę, starsze co dwa-trzy lata lub jeszcze rzadziej.
Rozmnażanie: z sadzonek wierzchołkowych i pędowych.
Szkodniki i choroby: w mieszkaniach z suchym powietrzem może pojawić się przędziorek. Należy wówczas zwiększyć wilgotność powietrza oraz zmywać pod prysznicem dolne strony liści.

FIGOWIEC SPRĘŻYSTY [Ficus elastica]

Odmiany variegata jest bardziej efektowny niż dobrze nam znane fikusy o ciemnozielonych liściach. Jest rośliną o niewielkich wymaganiach, długowieczną, wygląda ładnie i nie traci dolnych liści, jeśli nie jest nadmiernie podlewany lub zasuszony.

Stanowisko: jasne, lecz osłonięte przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Temperatura: cały rok pokojowa, zimą może być nieco niższa – wtedy trzeba ograniczyć podlewanie. Korzystnie wpływa podgrzewanie podłoża {kaloryfer pod parapetem, jednak trzeba wówczas częściej spryskiwać liście.
Podlewanie: umiarkowane, wiosną i latem nieco obfitsze niż jesienią i zimą. Wiosną, zwłaszcza dla odmian pstrolistnych, korzystne jest spryskiwanie.
Nawożenie: od marca do początku sierpnia co tydzień roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych na przemian z rozcieńczoną gnojówką.
Przesadzanie: w marcu do niewiele większej doniczki, jeśli bryła korzeniowa nie mieści się w dotychczasowej. Odpowiednim podłożem jest mieszanka ziemi kompostowej z torfem i piaskiem.
Rozmnażanie: przez sadzonki { z jednym liściem} ukorzenione w mieszance torfu i piasku w ciepłym miejscu pod przykryciem z folii. Starsze egzemplarze, które straciły dolne liście, odmładza się przez odkłady powietrzne.
Szkodniki i choroby: bywa atakowany przez przędziorki, wciornastki, także tarczniki, które zmywa się z liści watką zwilżoną w roztworze szarego mydła {1 łyżka na 1 litr wody} i denaturatu {1 łyżka na 1 litr wody}. Choroby są głównie spowodowane nieodpowiednią pielęgnacją; zalewaniem ziemi w doniczce, przesuszaniem, zbyt suchym powietrzem w mieszkaniu.