Mało wymagająca roślina długowieczna, ładnie kwitnąca wczesną wiosną. dawniej często uprawiana w mieszkaniach, dziś jest nieco zapomniana. Stanowisko: jasne lub półcieniste; najlepsze jest miejsce na wschodnim oknie.
Temperatura: zimą 10-12 st C, latem pokojowa.
Podlewanie: w czasie spoczynku jesienno-zimowego bardzo oszczędne, a od lutego należy zwiększyć dawki wody. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne aż do września. Jesienno-zimowe zasuszenie i przechłodzenie jest niezbędne do dobrego kwitnienia rośliny.
Nawożenie: od lutego do lipca co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych lub przefermentowanym kurzeńcem dziesięciokrotnie rozcieńczonym.
Przesadzanie: młode rośliny co roku, starsze co 2-3 lata, najlepiej zaraz po kwitnieniu. Podłoże powinno być żyzne: ziemia kompostowa lub darniowa z niewielką domieszką piasku i torfu.
Rozmnażanie: podczas przesadzania przez oddzielanie małych cebulek, licznie wyrastających u podstawy starej cebuli.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłych miejscach zimowania pojawiają się tarczniki. Liście należy często kontrolować i zmywać wodą z szarym mydłem i spirytusem [łyżka mydła i łyżeczka spirytusu na 0,5 l wody].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz