Jest niewielkim kaktusem, pokrytym brodawkami z pęczkami kolców. Kwiaty – w zależności od gatunku: białe, czerwone lub żółte – wyrastają między brodawkami tworząc wianuszek na szczycie kulistego, zgrubiałego pędu. Pojawiają się wiosną, a po ich zapyleniu dojrzewają czerwone, drobne owoce. Roślina dobrze pielęgnowana żyje wiele lat i wydaje liczne pędy boczne.Stanowisko: słoneczne lub bardzo jasne.
Temperatura: wiosną i latem pokojowa, jesienią i zimą najlepiej około 10 st C [lub najchłodniejsze, ale zarazem jasne miejsce w mieszkaniu].
Podlewanie: wiosną i latem umiarkowane, jesienią i zimą nie podlewa się wcale, pod koniec zimy wymaga spryskiwania, po czym stopniowo rozpoczyna się podlewanie.
Nawożenie: od kwietnia do sierpnia co 3-4 tygodnie silnie rozcieńczonym nawozem mineralnym dla kaktusów i sukulentów.
Przesadzanie: jeśli doniczka jest za mała – wiosną do podłoża składającego się z ziemi gliniastej, kompostowej, drobnego żwiru i piasku.
Rozmnażanie: przez oddzielanie bocznych pędów, które 2-3 dni przesusza się i sadzi do doniczek z podłożem jak dla starszych roślin i początkowo bardzo niewiele podlewa.
Szkodniki i choroby: wełnowce i przędziorki występują czasem zimą w zbyt ciepłych pomieszczeniach; gęste brodawki i kolce utrudniają ich wytępienie. Gnicie podstawy rośliny jest spowodowane nadmiernym podlewaniem w zbyt chłodnym pomieszczeniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz