Jest krzewem pochodzącym z Filipin, gdzie osiąga wysokość do 1,5 metra. Ma charakterystyczne kanciaste łodygi, drewniane u podstawy. Jej liście osiągają długość do 30 cm i są skórzaste, z wyraźnym unerwieniem. Największą ozdobą tej rośliny są długie, zwisające kwiatostany z dekoracyjnymi podsadkami o barwie różowofioletowej lub różowobiałej. Najlepiej jest ustawić je na wysokim stołku lub półce, tak by kwiatostany mogły swobodnie się zwieszać. Kwitnie kilka miesięcy.
Stanowisko: jasne, dobrze oświetlone, lecz nie słoneczne.
Temperatura: wiosną i latem 20-24 st C, zimą – w okresie spoczynku – 15-18 st C; wtedy właśnie formują się pęki kwiatowe.
Podlewanie: wiosną i latem regularne, dosyć obfite, koniecznie miękką wodą. Należy zapewnić jak największą wilgotność powietrza. W okresie spoczynku podlewać oszczędniej, uzależniając dawki wody od temperatury.
Nawożenie: w okresie wegetacji co 10 dni roztworem nawozów mineralnych bez wapnia.
Przesadzanie: co 2-3 lata do podłoża lekkiego i lekko kwaśnego, np. do mieszanki ziemi liściowej, ściółki leśnej z igliwia, torfu i piasku.
Rozmnażanie: z sadzonek półzdrewniałych, ewentualnie z nasion. Ukorzenienie trwa długo i w warunkach domowych przeważnie się nie udaje.
Szkodniki i choroby: w zbyt suchym powietrzu roślinę mogą zaatakować przędziorki, tarczniki i wciornastki. Niska wilgotność powietrza i nagłe spadki temperatury powodują zahamowanie wzrostu rośliny i zasychanie końców liści.
wtorek, 30 listopada 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz