Jest ciekawą i mało wymagającą rośliną. W ciepłych pomieszczeniach szybko dorasta do sufitu i traci dolne liście. Bywa prowadzona przy palikach owiniętych mchem torfowcem.
Stanowisko: półcieniste, np. okno wschodnie lub północne.
Temperatura: zimą najlepiej 6-8 st C, latem możliwie niska. Przy 20 st C wymaga częstego spryskiwania.
Podlewanie: umiarkowane przez cały rok, w chłodnym miejscu znacznie oszczędniejsze niż w ogrzewanym pokoju.
Nawożenie: od kwietnia do lipca co 2-3 tygodnie nawozem mineralnym dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: młode co roku wiosną, starsze gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Podłoże przepuszczalne, złożone z ziemi kompostowej, liściowej lub darniowej, z niewielką domieszką gliny i piasku.
Rozmnażanie: przez sadzonki ścinane w sierpniu z wierzchołków pędów i ukorzenianie w mieszance torfu i piasku w ciepłym miejscu pod przykryciem z folii, aby zwiększyć wilgotność powietrza.
Szkodniki i choroby: w zbyt ciepłym miejscu i przy bujnym wzroście często pojawiają się mszyce.
poniedziałek, 29 listopada 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz