Należy do rzadziej spotykanych w mieszkaniach gatunków paproci. Ma liście wąskie, sztywne, pojedynczo-pierzaste. Jest dość łatwy w uprawie, ale najlepiej rośnie w mieszkaniach o wyższej wilgotności powietrza. Może być również uprawiany na zieleń ciętą do kompozycji kwiatowych.
Stanowisko: jasne, choć czasami toleruje miejsca cieniste; w miesiącach letnich nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia.
Temperatura: latem 18-22 st C, zimą 14-16 st C. Wyższe temperatury dobrze znosi przy wyższej wilgotności powietrza.
Podlewanie: zimą najczęściej raz w tygodniu [nie wolno dopuścić do przeschnięcia ziemi], latem obfite. Jeśli uprawiane jest w lekkim, łatwo przesychającym podłożu, dobrze jest co jakiś czas zanurzyć całą doniczkę na kilka minut w letniej wodzie. Podlewać wodą bezwapienną.
Nawożenie: od kwietnia do września co 10-14 dni, najlepiej przemiennie roztworem nawozów mineralnych i gnojowicy.
Przesadzanie: wiosną, przeważnie co roku, starsze rośliny co 2 lata, do ziemi liściowo-inspektowej z domieszką torfu i piasku.
Rozmnażanie: wiosną podczas przesadzania przez podział większych roślin.
Szkodniki i choroby: może być atakowany przez miseczniki, które bardzo trudno usunąć mechanicznie. Porażone liście najlepiej wyciąć. Nie należy mylić szkodnika z zarodnikami, które mogą pojawić się na spodniej stronie starszych liści. Jeżeli miseczniki pojawią się znowu, czasami pozostaje tylko usunąć paproć, gdyż mogą one porazić inne rośliny.
poniedziałek, 6 grudnia 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz