Paproć o długich, silnie powycinanych liściach, układających się w jasnozielony pióropusz. Starsze rośliny tworzą ciemny, łuskowaty pień, dorastający do 80 cm. W mieszkaniu czuje się lepiej niż większość gatunków paproci.Stanowisko: półcieniste lub cieniste. Nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia.
Temperatura: latem przy większej wilgotności powietrza, 22-26 st C. Warunki takie sprzyjają wyrastaniu nowych liści; zimą, kiedy roślina przechodzi okres spoczynku, najlepiej 18-20 st C.
Podlewanie: podczas okresu wzrostu – od marca do sierpnia – obfite, tak by ziemia była stale wilgotna. Zimą ograniczone, nie wolno jednak dopuścić do przeschnięcia bryły korzeniowej.
Nawożenie: podczas okresu wzrostu co 2 tygodnie roślinę trzeba zasilać słabym roztworem mieszanki nawozów mineralnych [jest wrażliwa na zasolenie].
Przesadzanie: w zależności od siły wzrostu co roku lub co dwa lata na wiosnę do mieszanki ziemi kompostowej z włóknistym torfem.
Rozmnażanie: najczęściej przez wysiew zarodników do ciepłego podłoża.
Szkodniki i choroby: przy odpowiednich warunkach uprawy roślina rzadko choruje, nie jest też atakowana przez szkodniki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz