Jest mieszanką fastii japońskiej [Fastia japonica] i bluszczu pospolitego [Hedera helix]. Kształtem liści przypomina fastję, a charakterem wzrostu bluszcz. Na wyrośniętej roślinie szczepi się dowolną odmianę bluszczu, najlepiej silnie się rozkrzewiającą. Po pewnym czasie liście fastiobluszczu opadają, a na wierzchołku powstaje korona bluszczu. Roślina posadzona w ładnym naczyniu i odpowiednio wyeksponowana jest bardzo oryginalną dekoracją mieszkania. Niestety, czasami po 2-3 latach zaczyna rosnąć gorzej, a nawet zamiera.Stanowisko: jasne, o rozproszonym świetle lub półcieniste.
Temperatura: latem pokojowa, nie przekraczająca 22 st C; zimą 12-14 st C i więcej światła.
Podlewanie: wiosną i latem dosyć obfite, jesienią i zimą ograniczone, szczególnie gdy roślina zimuje w niższej temperaturze.
Nawożenie: od marca do września co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie: co roku, starsze rośliny co 2-3 lata do ziemi liściowo-inspektowej.
Rozmnażanie: po ścięciu wierzchołka fastiobluszczu nacina się pęd rośliny wzdłuż na głębokość 1 cm. W szparze umieszcza się jedną lub dwie „zaostrzone”, dwu- trzywęzłowe sadzonki pędowe bluszczy. Miejsce szczepienia owija się paskiem folii. Podczas zrastania roślinę ustawia się w cieniu i utrzymuje większą wilgotność powietrza. Pędy bluszczu trzeba przycinać, by się rozkrzewiły.
Szkodniki i choroby: może być atakowany przez przędziorki; wówczas spłukiwać liście wodą, zwiększyć wilgotność powietrza. Czasem występują również tarczniki, trudne do zwalczenia na drobnych liściach bluszczy. Przy silniejszym porażeniu nie da się rośliny uratować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz