ORLICZKA [Pteris]

Łatwe w uprawie paprocie, występujące w kilku gatunkach i wielu odmianach, różnią się siłą wzrostu, pokrojem, kształtem i barwą liści. Na przykład orliczka kreteńska [Pteris cretica], ma liście palczaste, długie i lancetowate, liście odmiany ‘Albinosta’ mają charakterystyczny biały pasek, a ‘Rivertoniana’ wyróżnia się liśćmi pierzastymi. Osiągają wysokość 0,3-1,5 metra. W dobrych warunkach rosną szybko, często podwajając wielkość w ciągu jednego okresu wegetacji. Ładnie wyglądają zestawy różnych odmian w ceramicznym lub szklanym ogródku.

Stanowisko: niebezpośrednio, nasłonecznione, najlepiej czują się w rozproszonym świetle lub półcieniu.
Temperatura: latem pokojowa, zimą 10-18 st C]. Wyższą niż 22 st C tolerują tylko przy dużej wilgotności powietrza.
Podlewanie: latem obfite, jeżeli temperatura jest wysoka – codziennie, zimą 2-3 razy w tygodniu, najlepiej miękką wodą. Ziemia powinna być stale wilgotna. Wskazane codzienne spryskiwanie liści. Aby zwiększyć wilgotność powietrza, można postawić doniczkę w kuwecie wypełnionej kamykami i wodą.
Nawożenie: wiosną i latem co 2 tygodnie słabym roztworem nawozów mineralnych do roślin o ozdobnych liściach lub specjalnymi nawozami dla paproci. Jeśli zimą dobrze rosną, można zasilać je raz w miesiącu.
Przesadzanie: co roku na wiosnę do mieszanki ziemi kompostowej z piaskiem i torfem.
Rozmnażanie: przez podział starszych roślin podczas wiosennego przesadzania lub przez wysiew zarodników do wilgotnego torfu.
Szkodniki i choroby: mogą występować tarczniki. Najlepiej usuwać je tamponem nasączonym roztworem denaturatu lub opryskiwać wyciągiem z tytoniu. Paprocie są wrażliwe na chemiczne środki owadobójcze, które mogą powodować uszkodzenia liści. Przyczyną żółknięcia i opadania liści jest przesuszenie bryły korzeniowej.