Jest pnączem długowiecznym, które uprawia się w szklarni, ogrodzie zimowym lub mieszkaniu. Jego pielęgnacja nie jest łatwa. Kwitnie wiosną. Jej niepozorne, białe kwiaty otoczone są purpurowymi, szkarłatnymi, różowymi lub fioletowymi przylistkami.
Stanowisko: jesienią i zimą jasne, wiosną i latem słoneczne, roślina może stać w ogrodzie lub na balkonie w osłoniętym od wiatru miejscu.
Temperatura: jesienią i zimą około 6-8 st C [okres spoczynku niezbędny do kwitnienia, mogą w tym czasie zrzucać liście], wiosną i latem pokojowa.
Podlewanie: jesienią i zimą bardzo oszczędne, lecz nie można zasuszyć ziemi w doniczce, gdyż roślina może zaschnąć, wiosną zwiększone a latem obfite.
Nawożenie: od marca do sierpnia co tydzień roztworem nawozów mineralnych dla roślin doniczkowych lub przefermentowanym kurzeńcem.
Przesadzanie: młode rośliny co roku w marcu, starsze co kilka lat do ziemi kompostowej z domieszką torfu.
Rozmnażanie: niemożliwe w warunkach amatorskich.
Szkodniki i choroby: podczas zimowania w zbyt ciepłych miejscach mogą pojawić się mszyce. Zbyt wysoka temperatura w okresie spoczynku może spowodować też opadanie liści i pąków kwiatowych.
wtorek, 23 listopada 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz