Jest jedną z najefektowniejszych begonii, chętnie uprawianą w mieszkaniach ze względu na bardzo dekoracyjne liście. Są one duże, sercowate, przeważnie wielobarwne, osadzone na długich, owłosionych, czerwono wybarwionych ogonkach. Liście mogą mieć różne odcienie różu, bordo, fioletu oraz ciemnej i srebrzystej zieleni. Kwiaty drobne i mało dekoracyjne, pojawiające się latem. Można je usuwać, by nie ograniczały wyrastania nowych liści.Stanowisko: jasne, z rozproszonym światłem; lubi świeże powietrze, ale źle znosi przeciągi..
Temperatura: zimą najkorzystniejsza 18 st C, spadek poniżej 15 st C może roślinie zaszkodzić, maksymalna 25 st C.
Podlewanie: zimą umiarkowane, nie dopuszczać do przeschnięcia ziemi. Latem 2-3 razy w tygodniu, miękką wodą. Liści nie należy spryskiwać.
Nawożenie: od kwietnia do jesieni roztworem nawozów organicznych lub mineralnych ubogich w azot, który może powodować zanik barwnych plam.
Przesadzanie: najczęściej co roku, starsze rośliny co 2 lata, do trochę większych doniczek. Lubi ziemię lekką, przewiewną, np. liściową z dodatkiem torfu i ziemi wrzosowej.
Rozmnażanie: z sadzonek liściowych, ścinanych późną wiosną, lub z fragmentów liści. Każdy fragment powinien mieć rozgałęzienie nerwów, które zagłębia się lekko w wilgotnym piasku z torfem.
Szkodniki i choroby: suche i ciepłe powietrze może sprzyjać występowaniu przędziorków. Należy wtedy spłukiwać liście od spodu letnią wodą i podnieść wilgotność powietrza. Jeśli liście zwijają się, a ich brzegi zasychają, begonia ma zbyt gorąco i sucho. Jeśli łodygi gniją u podstawy, roślina ma za mokro i za zimno.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz