Zwana również „rośliną starych kawalerów”, nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Jest długowieczna, odporna na suche powietrze, przesuszanie, niedostatek światła, dym papierosowy. Nowe odmiany o dużych, biało obrzeżonych liściach są mniej wytrzymałe niż stare, nazywane też
„żelaznymi liśćmi”. U podstawy liści, tuż przy ziemi, czasem zakwitają małe brunatnoczerwone kwiaty.
Stanowisko: jasne, półcieniste, nie nasłonecznione.
Temperatura: dowolna, szkodliwe jest tylko przemrożenie rośliny.
Podlewanie: zarówno nieregularne, jak i przesuszenie jest tolerowane przez roślinę. Tylko stałe zalewanie ziemi w doniczce może doprowadzić do gnicia korzeni.
Nawożenie: od marca do sierpnia, co 2 tygodnie roztworem nawozów mineralnych lub przefermentowanych zwierzęcych: kurzeńca, gnojówki.
Przesadzanie: jeśli korzenie nie mieszczą się w doniczce, wiosną można przesadzić roślinę do nieco większej doniczki z żyzną ziemią ogrodową zmieszaną z torfem.
Rozmnażanie: podczas przesadzania, przez podział starej rośliny na kilka części.
Szkodniki i choroby: praktycznie nie występują.
wtorek, 23 listopada 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz